ب مثل بسیجی

بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی

ب مثل بسیجی

بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی

تحلیلی جامع از انتخابات ریاست جمهوری 92

 

با سلام، چند نکته در رابطه با انتخابات به ذهن اینجانب می رسد که مختصراعرض می کنم:   

البته شاید چندان هم در حد سایت مختصر نباشد اما حوصله کنید و بخوانید.
 

1. مشارکت بیش از 72 درصد مردم در انتخابات در حالی که گرانی و نابسامانی اقتصادی فریاد می زند، حماسه ای بود که رهبری 4 سال قبل پیش بینی آن را کرده بودند. 


2. رهبر معظم انقلاب در حرم امام راحل فرمود: رأی به هر کدام از نامزدان رأی به نظام است


3. پیروزی دیگر که شاید مهمتر و مقدم بر حماسه مذکور باشد، پیروزی صبر و تدبیر رهبری بود که حقیقتا برای آن باید جشن گرفت. 4 سال قبل عده ای می خواستند با هوچی گری و بی قانونی نتایج انتخابات را به نفع خود رقم زنند که البته نتوانستند. 

 اینک کسانی که بی قانونی کردند یا حمایت کردند و احیانا فرمان اغتشاش دادند یا در برابر آنان سکوت معنادار کردند، یاد گرفتند در برابر قانون زانو بزنند تا رأی بیاورند و این یعنی پیروزی گفتمان قانون گرایی که در فرمایش رهبری مورد اشاره بود، چیزی که متأسفانه کمتر به چشم آمد خصوصا در رسانه ملی. 

 

 برای بنده بسیار شعف انگیز است که می بینم چگونه طیف مقابل رویکرد خویش را عوض کرد و به قانون تن در داد. این یعنی اعتراف عملی به عملکرد اشتباه 4 سال قبل ، حال چه اعتراف زبانی کنند یا از سر خودخواهی و یا جهالت زبان به این گفتار نچرخانند. البته ای کاش به جای این همه ادعای اخلاق از اخلاق نامزدان پس از پیروزی رقیب درس می گرفتند و به یاد بد اخلاقی سال 88 می افتادند کاش این همه تبریک، به رئیس جمهور منتخب 88 هم ارسال می شد تا شیرینی انتخابات 40 میلیونی کامل می گردید. 

 واقعا چه پاسخی خواهند داشت کسانی که اتهام تقلب زدند.  

در این دوره، دولت همان، شورای نگهبان هم همان،  

چرا این انتخابات، دمکرات ترین انتخابات باشد آن یکی نه؛  

 به راستی این چه منطقی است و آیا این، بداخلاقی نیست؟!  


4. این انتخابات جای عبرت بود برای به اصطلاح اصولگرایان که یکی از اصلی ترین اصول که وحدت باشد را زیر پا گذاشتند

 بحث من ائتلاف کاندیداها نیست که بگویید رأی آنان به آقای روحانی نمی رسید؛ بحث من از هم پاشیدگی اردوگاه اصول گرایان است که سابقه حداقل 4 ساله دارد.  

جناح رقیب توانست با مدیریت نامرئی جریان اعتراض را مدیریت کرده و در زمان لازم آقای عارف را نیز به انصراف بکشاند اما در مقابل تحیر و سردگمی امت حزب الله از سویی و اختلافات داخلی اصولگرایان از سوی دیگر (چیزی که در جناح رقیب در زمان انتخابات و بین دو نامزد مطرح، یا دیده نشد یا به حداقل ممکن دیده شد).  

 

سخن من این است که چرا دو روز مانده به 24 خرداد به فلان شخصیت مطرح و ارزشی کشور که می گویم شما به کی رأی می دهید؛ می گوید بین آقای قالیباف و جلیلی متحیرم. اعتراض من به گزینه نهایی شما نیست اعتراض من به تحیر شماست آن هم دو روز مانده به انتخابات؛ خصوصا وقتی که می بینم مجموعه تحت امر شما نیز از ورود به انتخابات منع شده است که شما از این مجمل مفصلش را بخوانید.  

آیا این تحیر به تبلیغ همه جانبه و مؤثر ضربه نمی زند؟! 


5. پیشنهاد من آن است که برای سامان دادن به این وضعیت و تغییر در معادلات 4 سال آینده؛ اطاق فکری با محوریت حضرات آیات یزدی، مصباح یزدی و مهدوی کنی تشکیل شود و اهم و مهم ها دیده شود و وحدت حاکم شود. 


6. بدون شک اشتباهات آقای احمدی نژاد در رأی آوری حسن روحانی تأثیر فراوان داشت که این هم جای عبرت است؛ گرچه هر دولتی در اواخر کار خود با ناکامی هایی روبروست. 


7. پیروزی آقای روحانی چندان شیرین نبود زیرا رأی کمتر 51 درصد که از آغاز انقلاب تا کنون بی سابقه بود چندان شیرین نیست وقتی که می دانیم اگر آقای عارف در صحنه بود انتخابات به دور دوم راه پیدا می کرد و احتمال رأی آوری آقای قالیباف شدت می گرفت زیرا کثرت اصول گرایان به وحدت می گرایید و البته برکات خودش را می داشت. وانگهی خبر دارم که برخی مردم معمم بودن آقای روحانی را ملاک قرار دادند و حتی برخی تعبیرشان این بود: "چند سال به شخصی ها دادیم گند زدند بازم به روحانیت". (البته من با صحت و سقم و یا دقت این حرف کاری ندارم) 


8. در پایان عرض می کنم که الخیر فی ما وقع. بدون شک خداوند متعال خیر ملت را رقم خواهد زد وقتی عده ای مخلصانه تلاش می کنند. رأی به آقای روحانی سوپاپ اطمینان انقلاب شد تا کمی مردم نفسی تازه کنند. 

 این تنوع چیز تازه ای نیست و باز هم اتفاق خواهد افتاد. هم مردم نشاط مضاعف بیابند و خسته نشوند و هم معادلات دشمن بر هم ریزد.  

به نظر بنده انتخابات 92 بازی دو سر برد بود البته نه برد 100 درصد بلکه 60 یا 70 درصد. به هر حال به قول حضرت امام ما همیشه مأمور به وظیفه ایم نه نتیجه، نتیجه فرع بر وظیفه است.
 


این مطلب به قلم جناب حاج آقا شفیعی، مبلغ دانشگاه سمنان است. 

منبع: سایت طرح حکمت