از حضرت علی(ع) روایت شده است که روزی پیامبر خدا(ص) در آغاز ماه رمضان برای ما خطبه خواندند و فرمودند:
«ای مردم! همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روی آورده است؛ماهی که نزد خدا برترین ماه هاست و روزهایش برترین روزها، شب هایش برترین شب ها و ساعاتش برترین ساعات است.
مبادا در ماه رمضان از آمرزش الهی محروم شوید
ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده اید و از شایستگان کرامت الهی قرار داده شده اید. نفس هایتان در آن، تسبیح است. خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است. پس با نیت های راست و دل های پاک، از پروردگارتان بخواهید تا برای روزه داری آن و تلاوت کتاب خویش، توفیقتان دهد؛ چرا که بدبخت، کسی است که در این ماه بزرگ، از آمرزش الهی محروم بماند.
اخلاق روزه داری
با گرسنگی و تشنگی خود در این ماه، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را یاد کنید؛ به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید؛ به بزرگان خود احترام و بر کوچک هایتان ترحم و به بستگانتان نیکی کنید؛ زبانتان را نگه دارید؛ چشم هایتان را از آن چه نگاه به آن حلال نیست، بپوشانید؛ گوش هایتان را از آن چه شنیدنش حلال نیست،فرو بندید؛ به یتیمان مردم، محبت کنید تا بر یتیمان شما محبت ورزند؛ از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید؛ در هنگام نمازها، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید، که آن هنگام (وقت نماز)، برترین ساعت هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش می نگرد و هر گاه با او مناجات کنند، پاسخشان می دهد و چون او را صدا بزنند، جوابشان می گوید و چون او را بخوانند، اجابتشان می کند.
جان هایتان در گرو اعمالتان است
ای مردم! جان های شما در گرو کارهای شماست، پس با آمرزش خواهی خود، آن ها را آزاد کنید و پشت های شما از بار گناهانتان سنگین است، پس با طول دادن سجده های خود، آن ها را سبک کنید و بدانید که خداوند-که یادش والاست- به عزت خود، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمی کند و در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان[برای حساب] می ایستند، آنان را با آتش، هراسان نمی کند.
سفارش پیامبر اکرم(ص) به افطاری دادن
ای مردم! هر که از شما در این ماه، روزه داری را افطار دهد، پاداش او برای آن، نزد خدا، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست. پس گفتند: ای پیامبر خدا! همه ما توانایی این کار را نداریم. پیامبر(ص) فرمودند:« خود را از آتش نگه دارید، هر چند با یک دانه خرما، خود را از آتش نگه دارید، هر چند با یک جرعه آب.
هر کس می خواهد به کمال برسد...
ای مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه، نیکو کند، برای او وسیله عبور از صراط خواهد بود، در آن روز که گام ها بر صراط می لغزد و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت و هر کس در این ماه، شر خود را [از دیگران] باز دارد، خداوند در روز دیدارش، غضب خویش را از او باز خواهد داشت و هر که در این ماه، یتیمی را گرامی بدارد، در روز دیدار، خداوند، گرامی اش خواهد داشت و هر که در آن به خویشاوند خود نیکی کند، در روز دیدار، خداوند با رحمتش به او نیکی خواهد کرد و هر کس در آن از خویشان خود ببرد، خداوند در روز دیدار، رحمتش را از او قطع خواهد کرد.
پاداش اعمال در ماه رمضان
و هر کس در آن، نماز مستحبی بخواند، برای او دوری از آتش نوشته می شود و هر کس واجبی را در آن ادا کند، پاداش کسی را دارد که هفتاد واجب را در ماه های دیگر، ادا کرده است و هر کس در آن بر من زیاد صلوات بفرستد، خداوند در روزی که وزنه اعمال، سبک می شود، وزنه اعمال او را بیفزاید و هر کس در آن، آیه ای از قرآن تلاوت کند، پاداش کسی را دارد که در ماه های دیگر، ختم قرآن کرده است.
درهای بهشت در ماه رمضان باز است
ای مردم! در این ماه، درهای بهشت باز است. پس از پروردگارتان بخواهید که آن را بر شما نبندد؛ و درهای دوزخ، بسته است. پس از پروردگارتان بخواهید که آن را بر شما نگشاید و شیطان ها دربندند.پس از پروردگارتان بخواهید که آن ها را بر شما مسلط نکند.
برترین کار در ماه رمضان
من برخاستم و گفتم:ای پیامبر خدا! برترین کارها در این ماه چیست؟ فرمود: ای ابوالحسن! برترین کارها در این ماه، پرهیز از حرام های الهی است. سپس گریست.
گریه پیامبر اکرم(ص) برای شکسته شدن حرمت امام علی(ع) در این ماه
گفتم: ای پیامبر خدا! سبب گریه شما چیست؟
فرمود: « ای علی! بر این می گریم که حرمت تو را در این ماه می شکنند. گویا می بینم تو در حال نماز برای پروردگار خویشی، که نگون بخت ترین اولین و آخرین، همو که برادر پی کننده ناقه قوم ثمود است، برمی خیزد و بر فرق سرت ضربتی می زند و محاسنت، از خون سرت، رنگین می شود. »
گفتم: ای پیامبر خدا! آیا در آن حالت، دینم سالم است؟
فرمود: دینت، سالم است.
ای علی(ع) روح تو از روح من است
سپس فرمود: ای علی! هر کس تو را بکشد، مرا کشته است و هر کس تو را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است و هر کس تو را ناسزا گوید، مرا ناسزا گفته است؛ چرا که تو از من هستی، همچون جان من. روح تو ، از روح من است و سرشت تو، از سرشت من. خدای متعال، من و تو را آفرید و من و تو را برگزید و مرا برای پیامبری، و تو را برای امامت، انتخاب کرد. هر کس امامت تو را انکار کند، نبوت مرا انکار کرده است.
ای علی(ع) تو وصی من هستی
ای علی! تو وصی من، پدر فرزندان من، همسر دختر من و جانشین من بر امتم هستی، در حال حیاتم و پس از مرگم. فرمان تو، فرمان من است و نهی تو، نهی من است. سوگند به خدایی که مرا به نبوت برانگیخت و مرا بهترین آفریدگان قرار داد، تو حجت پروردگار بر خلق اویی و امین او بر رازش و جانشین او بر بندگانش.